Flora Fousteri
The Soul of TransHumanInk & Daily Time
Το ενδιαφέρον μου επικεντρώνεται στο πως το φως αντανακλά τη σαρκικότητα, την υλικότητα, καθημερινών αντικείμενών που ζωντανεύουν, ακατάστατα, έμψυχα στο χώρο τους, συσσωρευμένα, κουβαλώντας τους ανθρώπους τους. Το σώμα είναι και αυτό ένα “αντικείμενο”, μόνο που ρέει, πάλλεται, ζητάει, επιθυμεί, αρπάζει το φως. Έχετε παρατηρήσει το φως, σε ένα σώμα πως φαίνεται σε μια παύση διαρκείας; Μια στιγμή ακινησίας και αποκάλυψης, κάθε τι ανοίκειο εξοικειώνεται και συνδιαλέγεται. Όλα εντός του καθημερινού ή και εντός μιας αφήγησης, μιας ιστορίας που το μυαλό μοιάζει να πλάθει και όλο κάτι να του διαφεύγει, ανακαλύπτοντας κάθε φορά άλλες συσχετίσεις. Το μάτι όταν προσηλωθεί σε αυτό δίχως σκέψεις, μοιάζει να δημιουργεί εκείνη τη συνθήκη για τα συναισθήματα, για το πραγματικό, της ενσώμαατης ενσυνείδητης εμπειρίας, που αρθρώνεται μέσω της διυποκειμενικότητας, χωρίς γλωσσικά τεκμήριά αλλά ισόμορφα με μια γλωσσική υποκειμενοποιήση. Μια συνύπαρξη του φαντασιακού με το χώρο που βιώνουμε τα πράγματα, όλα αυτά που τα αντικείμενα και ο τρόπος που τα χρησιμοποιούμε κουβαλάνε. Τι διακρίνει ο καθένας μας σε αυτά; Ένα προσωπικό βλέμμα που χρειάζεται επαφή για να ξεχάσει να εξηγεί αλλά να βλέπει. Οι λέξεις έρχονται ύστερα.
accumulative lust
32.5x49, ink,acrylics
14,7x22 pastel oils
14,7x22 pastel oils
32,5x49, ink, acrylics
50x70, ink, acrylics
